سختی آب چیست؟

.سختی آب معیاری است از درصد مواد معدنی موجود در آب به طوری که آب بر اساس درصد مواد معدنی به دو نوع تقسیم می شود که عبارتند از آب سخت (آب سخت) و آب نرم (آب نرم) که هر کدام از آنها  ویژگی ها، فواید و مضرات خاص خود را دارد که تأثیر محسوسی بر جای می گذارد.در مورد صنعت، بسیار زیاد است، هرچند فوایدی برای سلامتی دارد.میزان سختی آب به دلیل ماهیت خاک حاوی مواد معدنی به منبع آن بستگی دارد. مانند اختلاف درصد مواد معدنی در آب های زیرزمینی که به سنگ ها و یا آب یخچال ها متصل می شود. سختی آب نیز بر اساس امکان تصفیه آن به سختی دائم و سختی موقت به دو نوع تقسیم می شود

آب سخت

آبی است که حاوی درصد بالایی از مواد معدنی محلول بویژه کلسیم و منیزیم است.آب های زیرزمینی و آب دریا علاوه بر یون منیزیم (Mg+2 ) دارای یون کلسیم (Ca + 2 ) هستند و با افزایش درجه سختی آن بیشتر می شود. وجود این یون‌ها گاهی اوقات به دلیل تشکیل رسوبات نمک‌های کلسیم و منیزیم که در آب حل نمی‌شوند نامطلوب تلقی می‌شود و این امر هنگام قرار گرفتن در معرض آب سخت با دمای بالا و همچنین زمانی که صابون قرار می‌گیرد ظاهر می‌شود.

شرکت آبان شیمی پالایش با سابقه بالا در امر تصفیه و تولید دیکسلر ضد رسوب نیاز برای تصفیه آب می تواند انتخاب بسیار عالی باشد برا شما عزیزان که می خواهید امکانات و تجهیزات لازم را برای تصفیه آب فراهم کنید شرکت آبان شیمی پالایش تولید کننده انواع لوازم، تجهیزات و مواد ضد رسوب آب در کشور می باشد که آماده خدمت رسانی به شما عزیزان است و همچنین با کارشنان خبره که در اختیار دارد می تواند راهنمایی های لازم را در مورد خرید و قیمت و کیفیت کالاها در اختیار شما قرار دهد.

ترکیب آب سخت

باید بدانید که آب به صورت کاملا خالص در طبیعت وجود ندارد، زیرا آب با وجود برخی مواد معدنی و املاح همراه است، بنابراین غلظت این مواد معدنی است که سختی آب را تعیین می کند. دستگاه های خاصی برای به دست آوردن آب کاملاً خالص برای استفاده در برخی فرآیندهای شیمیایی و صنعتی که البته برای آشامیدن مفید نیست وجود دارد.

USGS می گوید که 85 درصد خانه ها در کشورها دارای آب سخت هستند و بسیاری از آنها نیاز به تصفیه سختی آب دارند.

آب زیر زمینی

مجموع غلظت کلسیم و منیزیم نشان دهنده سختی آب است.هر دو عنصر کانی های قلیایی خاکی هستند.کربنات کلسیم (CaCO3 ) ماده ای رایج در تشکیل سنگ ها است. کربنات کلسیم همچنین در پوسته موجودات دریایی و تخم مرغ یافت می شود. با فرض اینکه آب باران آب نرم است (حاوی درصد کمتری از مواد معدنی) هنگامی که آب در خاک و سنگ ها حرکت می کند، مقدار بسیار کمی از مواد معدنی را حل کرده و در محلول نگه می دارد و بنابراین غلظت مواد معدنی متغیر است. دریاچه به رودخانه دیگر و از رودخانه ای به رودخانه دیگر با فرض خاک و سنگ های موجود در آن همچنین با فرض اینکه آب های زیرزمینی قطعا آب سخت هستند باید در نظر داشته باشید که عبور آب از لوله های فلزی در فواصل طولانی نیز ممکن است باعث سختی آب شوند.

انواع سختی آب

سختی موقت

سختی موقت نوعی سختی آب به دلیل وجود بی کربنات های محلول (بی کربنات کلسیم و بی کربنات منیزیم) است. وقتی این مواد معدنی حل می شوند، کاتیون های کلسیم و منیزیم (Ca2+، Mg2+) و آنیون های کربنات و بی کربنات (-CO32-، HCO3) تولید می کنند.

سختی دائمی

 سختی دائم نوعی سختی آب به دلیل وجود سولفات کلسیم/کلرید کلسیم و/یا سولفات منیزیم/کلرید منیزیم در آب است که با افزایش دما رسوب نمی‌کند و بنابراین با جوشاندن نمی‌توان آن را حذف کرد . با استفاده از نرم کننده آب یا تبادل یونی حذف می شود.

سختی آب یکی از ویژگی های آب است که برای سلامتی نگران کننده نیست، اما به دلیل برخی از اثرات آن می تواند عامل آزار دهنده باشد:

اثرات آب سخت

1- هنگام دوش گرفتن به سختی کف می شود. همچنین شستن تمام صابون از بدن شما را دشوار می کند و لایه ای از باقی مانده صابون روی پوست شما باقی می ماند. همچنین رسوبات معدنی باقی مانده بر روی بدن شما می توانند رطوبت را مستقیماً از پوست شما بمکند و با این کار باعث خشکی پوست می شود. یک مطالعه به این نتیجه رسید که قرار گرفتن در معرض آب سخت می تواند خطر ابتلا به اگزما را در کودکان افزایش دهد.

2- تجمع رسوبات معدنی روی ابزار لوله کشی و این رسوبات معدنی باعث می شود وسایلی که آب از آن عبور می کند مانند بخاری یا ماشین لباسشویی به سرعت خورده شوند و ممکن است کارایی چندانی نداشته باشند که هزینه زیادی برای کارخانه ها دارد.

3- به غیر از رنگ آب آلوده، آب سخت می تواند باعث ایجاد لکه های زرد رنگی شود که در قسمت هایی که در آن حضور دارید قرمز یا قهوه ای می شود و این رنگ ممکن است به دلیل زنگ زدگی فلزات یا لوله های آب باشد و رنگ به وضوح در پایه حمام ظاهر می شود همانطور که در لباس های سفیدی که با این آب شسته شده اند نشان داده شده است.

4- سازمان جهانی بهداشت بیان می کند که آب سخت مزیت سلامتی مضاعفی دارد.کلسیم و منیزیم مواد معدنی مهمی هستند که بدن برای رشد و عملکرد استخوان‌ها و ماهیچه‌ها به آن‌ها نیاز دارد. این مواد معدنی همچنین فشار خون و عملکرد آنزیم‌ها را تنظیم می‌کنند. مصرف آب سخت ممکن است منبع این مواد معدنی باشد.

5- آب سخت طعم و بوی فلزی دارد که از آب نرم قابل تشخیص است.

6- سختی زیاد آب یعنی دارای درصد بسیار بالایی از مواد معدنی می تواند باعث آلودگی آن شود که استفاده آن را مضر می کند.

روشهای حذف سختی (تسهیل) آب

روش اول جوشاندن است

فقط در مورد سختی موقت، بی کربنات محلول به کربنات نامحلول تبدیل می شود که با فیلتراسیون حذف می شود و در نتیجه سختی حذف می شود.

Ca (HCO3 ) 2 → ΔCaCo 3 + H 2 O + CO 2

Mg (HCO3 ) 2 → ΔMgCO 3 + H 2 O + CO2

روش دوم افزودن مواد شیمیایی است

افزودن هیدروکسید کلسیم (آهک هیدراته)

این روش فقط در سختی های موقتی استفاده می شود، جایی که هیدروکسید کلسیم با بی کربنات واکنش می دهد و بی کربنات کلسیم را تشکیل می دهد که رسوب می کند.

Ca (OH)  2   + Ca (HCO3  )  2  → 2 CaCO3  ↓ + 2H  2  O

کربنات سدیم (جوش‌شویی) را اضافه کنید

کربنات سدیم به دلیل رسوب یون های کلسیم و منیزیم به شکل کربنات، سختی موقت و دائمی آب را حذف می کند. (7)

CaSO4   + Na 2 CO 3   ↔ CaCO 3 ↓ + Na 2 SO 4

Ca (HCO3  )  2 + Na 2 CO 3 ↔ CO 3 ↓ + 2 NaHCO3

استفاده از هگزامتافسفات سدیم

جامد سفید رنگی است که در آب حل می شود و برای رفع سختی آب استفاده می شود.

Na 6 [(PO 3 ) 6 ] + CaSO 4  ↔ Na 4 Ca[(PO 3 ) 6 ]↓ + Na2so4

روش سوم تبادل یونی است

تبادل یونی یک روش صنعتی رایج برای نرم کردن آب است و روشی است که به طور گسترده در خانه ها برای حذف سختی آب استفاده می شود. البته در بعضی مواقع از دستگاه سختی گیر نیز برای کار استفاده می شود. یون های کلسیم و منیزیم را می توان با جایگزینی این یون ها با یون های بی ضرر مانند یون های سدیم حذف کرد. برای تبادل یونی ساده ترین این روش ها استفاده از زئولیت است. این سیلیکات سدیم و آلومینیوم است. اگر آب سخت از لایه ای از زئولیت عبور کند، تبادل کاتیونی بین یون های کلسیم و یون های منیزیم از یک طرف اتفاق می افتد. از سوی دیگر بین یون های سدیم.

 + Na 2 _R ] + Ca +  +  ↔ [Ca _ R ] + 2 Na]

چگونه آب سخت را درمان کنیم

رایج‌ترین راه‌ها برای تصفیه آب سخت، استفاده از نرم‌کننده یا فیلتر آب اختصاصی است. هر دو، مواد معدنی آب سخت موجود در آب را فیلتر می‌کنند. هنگامی که آب به سمت فیلتر می رود، از لایه ای از رزین عبور می کند. که کلسیم و منیزیم را به دام می اندازد و سپس یون های سدیم جایگزین آنها می شود.این فرآیند را تبادل یونی می نامند.

هنگام استفاده از آب دارای سختی در موقع شست و شو  و نظافت منزل متوجه میشوید که هرچقدر هم شما به آب مواد شوینده اضافه کنید بازم کف لازم را ایجاد نمی کند و از کیفیت شست و شو کم می شود و در نتیجه هم باعث استفاده زیاد از مواد شوینده می شود و هم شسته نشدن کامل لباسا.

امیدوارم تمام اطلاعاتی که شرکت آبان شیمی پالایش در اختیار شما گذاشته است تاثیر بسزایی در تصفیه و تشخیص آب ها برای شما داشته باشد تا بتوانید با خیالی آسوده از امکانات تصفیه آب و مواد مورد استفاده در ضدعفونی و تصفیه استفاده کنید شرکت ما که یکی از مدرنترین و به روزترین شرکت های سطح کشور است آماده است تا همکاری لازم را در امر تصفیه با شما عزیزان داشته باشد.

کاتیون های موجود در آب آشامیدنی

ناخالصی های یونی موجود در آب آشامیدنی شامل یک سری آنیون ها و یک سری کاتیون های مختلف می شود. کاتیون ها در واقع همان یون های با بار مثبت هستند که در آب محلول می باشند. کاتیون یک یون است که بار مثبت را حمل می کند و باعث می شود که در الکترولیز به سمت کاتد یا الکترود منفی جذب شود.

این پروتون ها بیشتر از الکترون ها هستند که موجب افزایش بار مثبت می شوند. کاتیون ها در حقیقت بیشتر فلزی هستند.

کاتیون های موجود در آب آشامیدنی عبارت است از :

• منیزیم یا Mg++که باعث سختی آب شده و ماده غذایی موجودات زنده هم به شمار می آید.
• سدیم یا Na+ که غلظت زیاد آن موجب شوری آب می شود و برای گیاهان و ماهی ها هم مضر می باشد.
• کلسیم یا یونCa++ که سبب سختی آب شده و ماده غذایی موجودات زنده هم می باشد.
• پتاسیم یا یون K+ که مقدار آن کمتر از سدیم است.
• آهن یا یون Fe2+، مقدار آن به pH و اکسیژن آب بستگی دارد. حدود 2/0 تا ppm 5/0 در آب های سطحی و حدود 1 تا 10 میلی گرم بر لیتر در آب های عمقی یون آهن وجود دارد.
• منگنز یا یون Mn++ که غلظت آن حدود 1/0 الی 1 میلی گرم در لیتر است.

دیگر کاتیون های موجود در آب آشامیدنی که مقادیر آن ها بسیار ناچیز است، عبارتند از : استرانسیوم، آلومینیوم و مس که سختی بسیار کمی را برای آب های آشامیدنی ایجاد می کنند.

سختی آب آشامیدنی

همان گونه که استحضار دارید منابع آب طبیعی شامل موارد زیر می شود:

• آب های زیر زمینی نظیر آب چاه ها و چشمه ها
• آب های سطحی مانند رودخانه ها و جویبارها
• آب های شور دریا ها و اقیانوس ها

هر کدام از انواع آب های طبیعی ویژگی خاص خود را دارا است و یک سختی آب آشامیدنی را از خود نشان می دهد. به عنوان مثال ویژگی های آب های زیرزمینی این است که مواد معلق و مواد آلی در آن ها معمولاً کم است. به علاوه  آهن و منیزیوم کمی دارند و دی اکسید کربن آن ها نسبتاً زیاد است. املاح محلول و سختی آب آشامیدنی در آن ها نسبتاً زیاد است. چاه های کم عمق حتی ممکن است به میکروب هم آلوده باشند.

ویژگی های آب های سطحی این است که زلال بوده، ولی معمولاً آلوده به میکرو ارگانیسم ها هستند. مقدار آمونیاک و نیترات آن ها ممکن است زیاد باشد و در صورت عبور از نواحی صنعتی، به مواد شیمیایی هم آلوده باشند. املاح محلول آن ها نسبتاً کم است وpH  آن ها در حدود 7 تا 8 است.

ویژگی های آب های شور این است که مقدار املاح محلول موجود در آن ها زیاد است . یعنی چیزی بین 1000 تا ppm 4000بوده و میزان یون های کلر و سدیم آن نیز بیش ازppm 500 است که میزان بالایی به حساب می آید.

ناخالصی های آب به طور کلی سه دسته هستند:

• یون ها: شامل دو دسته کاتیون ها و آنیون ها می باشند.
• گازهای محلول در آب : مانند اکسیژن، دی اکسید کربن و نظیر آن
• مواد کلوئیدی و معلق : شامل گل و لای، باکتری ها و امثال آن

واکنش صابون با آب سخت

خوب است بدانید که قدرت پاک کنندگی صابون در همه آب ها یکسان نیست. از طرفی آب های سخت سرشار از مواد معدنی مانند منیزیم و کلسیم هستند. از طرفی دیگر واکنش صابون با آب سخت به راحتی صورت نمی گیرد. زیرا صابون و مواد شوینده به راحتی در آب های سخت حل نمی شوند.

قدرت پاک کنندگی صابون وابسته به عوامل مختلفی مانند نوع پارچه، دما، سختی آب و مقدار صابون می باشد. نوع و مقدار مواد معدنی یا املاح حل شده در آب های مناطق مختلف به یک اندازه نیست. از این رو آب ها به دو دسته کلی آب های سخت و آب های نرم تقسیم بندی می شوند.

آب سخت آبی است که در تماس بیشتر با سنگ ها و خاک بوده، کلسیم و منیزیم بیشتری را دارا است. در صورتی که آب نرم این مواد معدنی را ندارد یا بسیار کمتر دارد. آب دریا ها، اقیانوس ها و مناطق کویری در گروه آب های سخت و آب رودخانه ها و چشمه ها در گروه آب های نرم دسته بندی می شوند.

یکی از رایج ترین معایب آب سخت حل نشدن صابون و مواد شوینده در آن می باشد. آب سخت پس از شست و شو لکه های بسیار زیادی ایجاد می کند. به همین دلیل است که گفته می شود واکنش صابون با آب سخت به آسانی انجام نمی شود. زیرا

آب سخت سرشار از مواد معدنی مانند منیزیم و کلسیم است که با صابون و مواد شوینده به راحتی ترکیب نمی شوند.

این امر ممکن است شرایطی ایجاد کند که در اطراف آب ناشی از شست و شو یک حلقه از سنگ آهک و صابون دیده شود. به علاوه، ذخایر معدنی موجود در آب سخت می تواند به لوله کشی ها آسیب زیادی بزند.

هاردنس چیست

در پاسخ به این سوال که در صنعت تصفیه آب و فاضلاب هاردنس چیست ؟ باید بگوییم که هاردنس همان سختی آب است.

کاتیون های موجود در آب را سختی آب  یا هاردنس آب می گویند. کاتیون ها شامل آلومینیوم، منگنز، آهن و دیگر یون های فلزی هستند. هر چند نقش اصلی در سختی آب بر عهده کلسیم و منگنز موجود در آب است.

میزان سختی آب را می توان از میزان رسوب گذاری هایی که در کتری و سماور پس از جوشاندن آب ایجاد می شود، تشخیص داد. میزان کل سختی آب را در صنعت Total hardness می گویند که به اختصار با TH نشان داده می شود.

معمولاً آبی که دارای سختی بیش از اندازه مجاز است، دارای طعم و مزه ای متفاوت می باشد و متاسفانه عامل بیماری سنگ کلیوی می شود.

دسته بندی های آب های مختلف از لحاظ میزان سختی یا هاردنس آب بر چهار دسته زیر است:

• آب سبک یا آب نرم

به آبی که میزان سختی آن بین صفر تا 60 میلی گرم بر لیتر است، آب سبک یا نرم گفته می شود.

• آب متوسط

آب متوسط یا  Moderately hard waterبه آبی اطلاق می شود که میزان سختی آن بین 60 تا 120 میلی گرم بر لیتر باشد.

• آب سخت

آب سخت به آبی اطلاق می گردد که مقدار سختی آن بین 120 تا 180 میلی گرم بر لیتر باشد.

• آب خیلی سخت

آب خیلی سخت به آبی گفته می شود که میزان سختی آن از 180 میلی گرم بر لیتر بیشتر باشد.

فرق سختی آب و tds

فرق سختی آب و tds در مقدار یون های موجود در آب است. زمانی که شما میزان سختی موجود در آب را اندازه گیری می کنید، در اصل مقدار کلسیم و منیزیم آن را که عامل رسوب گذاری هستند، مشخص می کنید. ولی زمانی که tds آب را اندازه گیری می کنید، در حقیقت مقدار سختی کل یاtotal dissolved solids   را اندازه گیری می کنید.

به عبارتی دیگر سختی آب به معنای مقدار ترکیبات کربناتی و غیرکربناتی کلسیم و منیزیم است و TDS در واقع سختی کل آب را اندازه گیری می کند.

به عبارت دیگر فرق سختی آب و tds در این است که آب سنگین، کل مواد جامد محلول در آب یا مجموع همه یون های موجود در آب است و با TDS که مخفف عبارت انگلیسی Total Dissolved Solid می باشد، عنوان می شود. اما آب سخت همان طور که ذکر شد میزان کاتیون های موجود در آب است و با TH نشان می شود که مخفف کلمه Total hardness می باشد.

به همین دلیل است که برای کاهش TDS از دستگاه هایی مانند اسمز معکوس استفاده می شود. هر چند سختی آب به کمک سختی گیر های رزینی کاهش پیدا می کند.

وجود ترکیبات کربناتی و غیر کربناتی کلسیم، منیزیم، آهن، روی و غیره در آب تاثیرات منفی بر سلامت انسان و همچنین بر تجهیزات صنعتی می گذارد. سولفات کلسیم و منیزیم باعث ایجاد رسوب در لوله های آب خانگی، لوله های آبگرم کن و تاسیسات مولد نیرو می شود. همچنین باعث خوردگی دیوار های دیگ بخار و لوله های انتقال آب می گردند.

آب هایی با درجه سختی خیلی بالا به علت وجود کلروسدیم بیش از ۳۰۰ میلی گرم، شور و بد طعم به حساب می آیند. از طرفی دیگر سختی بیش از اندازه آب منجر به بیماری های گوارشی و ایجاد سنگ کلیه و مثانه می شود.

محاسبه سختی آب بر حسب ppm

سختی آب به میزان ترکیب ها و همچنین منیزیم محلول در آب گفته می ‌شود که معمولاً سختی موقت یا دائم است. محاسبه سختی آب بر حسب  ppmبه این صورت است که مقدار املاح سنگین آب برحسب وزن کربنات کلسیم در یک میلیون واحد وزنی آب یا همان PPM  محاسبه می گردد.

به بیانی ساده تر سختی کل آب را هاردنس آب می گویند که واحد آن PPM یا میلی گرم بر لیتر کربنات کلسیم است. این عامل که مهم ترین استاندارد در محاسبات ظرفیت سختی گیر ها به حساب می آید، نشانه میزان غلظت یون های کلسیم و منیزیم موجود در آب است که عامل اصلی رسوب گذاری در تجهیزات بوده و واحد اندازه گیری آن ppm است.

به طور کلی روش های محاسبه سختی آب بر حسب  ppmبه صورت 4 روش ذیل است:

1. به روش محلول الکلی سختی آب
2. به روش تیتراسیون با اسید کلریدریک
3. به وسیله معرف ای. دتا EDTA-B,TRILLIONS-A
4. به روش هدایت نیروی الکتریکی

که همگی روش های دقیق، پیچیده، زمان بر و تخصصی آزمایشگاهی می باشند و از حوصله مخاطبان عام خارج هستند. با این وجود یک روش سریع و آسان محاسبه سختی آب بر حسب ppm استفاده از دستگاه های سختی سنج است.

کار با این دستگاه ها بسیار ساده، سریع و بدون دردسر بوده و نتایج آن بسیار دقیق و مطمئن است و بر حسب واحد ppm بر روی مانیتور دستگاه نشان داده می شوند.

برای کاربران عام که آشنایی چندانی با آزمایش های شیمیایی و تیتراسیون ندارند، خیلی راحت تر است که سنسور این کیت های سختی سنج آب را در یک ظرف آب مورد نظر قرار دهند و منتظر بمانند تا دستگاه خود میزان سختی آب را بر حسب واحد ppm محاسبه کرده و روی صفحه خود نشان دهد.

سختی آب چقدر باید باشد

در پاسخ به این سوال که سختی آب چقدر باید باشد؟ باید بگوییم که میزان سختی مجاز آب آشامیدنی بر اساس اعلام سازمان استاندارد ایران رقمی بین 200 میلی گرم و حداکثر 500 میلی گرم بر لیتر است.

یکی از شاخص های مهم و فاکتور های اساسی آب آشامیدنی، میزان TDS آن است که مجموع کل املاح موجود در آب را نشان می دهد. با این تعریف TDS آب مقطر برابر با صفر است و هرچه این رقم بالاتر باشد، میزان املاح بیشتر می شود و اصطلاحاً آب سخت تر می شود.

شاخص های آب استاندارد برای آشامیدن در استاندارد های مختلف به روشنی بیان شده است و طبق اعلام سازمان بهداشت جهانی حداکثر مجاز آن 1000 است. اما آب مطلوب تقریباً در هیچ استانداردی به صراحت تعریف نشده است. به دلیل آن که شاخصی آن نسبی می باشد.

به علاوه بیان این مهم نیاز به تحقیقات و مطالعات بسیار پیشرفته بهداشتی و پزشکی دارد که تا امروز موفق به انجام آن نگردیده اند. اما تقریباً در تمام استاندارد ها و مطالعات به لزوم پایین بودن TDS آب تاکید شده است.

آنچه واضح است تقریباً در اغلب استاندارد ها به خطرات ناشی از آب با TDS بالای 500 اشاره شده است و هیچ کدام آشامیدن این آب را با وجود استاندارد بودن، پیشنهاد نمی کنند. بنابراین در جواب سختی آب چقدر باید باشد؟ می توان گفت سختی آب باید کمتر از 500 میلی گرم بر لیتر آب باشد.

حداقل میزان TDS مطلوب آب هم 50 است و کمتر از این مقدار برای آشامیدن توصیه نمی شود.

محاسبه سختی موقت و دائم آب

جهت محاسبه سختی موقت و دائم آب اول باید با هر کدام از این اصطلاحات آشنا شوید. به همین منظور لازم است بدانید که سختی آب به دو نوع سختی دائم و سختی موقت تقسیم بندی می شود. سختی کل آب به مجموع سختی موقت آب و سختی دائم آب اطلاق می گردد.

سختی دائم به آبی گفته می شود که شامل سولفات، کلرو و امثال آن است و به سختی دائم، سختی غیر کربناتی نیز گفته می شود.

آب های سخت که سختی دائم داشته باشند، با جوشانده شدن سختی آن ها کاهش پیدا نمی کند و از بین نمی رود. شیوه ای که باید جهت از بین بردن سختی دائم استفاده شود، به کار بردن شیوه های نوینی مانند اسمز معکوس یا همان سیستم تصفیه آب به روش RO است.

بهترین راه برای کاهش و از بین بردن سختی آب استفاده از دستگاه تصفیه آب است که با روش اسمز معکوس، آب را تصفیه می کنند.

سختی موقت آب را سختی کربناتی نیز می گویند که این سختی به علت وجود موادی مانند کلسیم و منیزیم در آب است. در این نوع سختی، بر خلاف سختی دائم آب می توان با جوشاندن آب، سختی آن را برطرف کرد.

هرچند که با جوشاندن می توان سختی موقت آب را برطرف نمود. اما بنا به نظر کارشناسان بهداشت، جوشاندن راه خوبی برای از بین بردن سختی آب نیست.

در بعضی از کشور ها مانند آمریکا و کشور های اروپایی میزان سختی آب بر حسب ppm محاسبه و عنوان می شود. در صورتی که در کشور ما اغلب این شاخص بر مبنای واحد میلی گرم بر لیتر محاسبه می شود.