روش های حذف آهن از آب

می توان با مشکل اشباع بیش از حد آب با آهن، هم با داروهای ساده مردمی و هم با استفاده از فرمول های حرفه ای تر مقابله کرد. شرکت آبان شیمی پالایش یکی از شرکت های مطرح سطح کشور است که در زمینه تصفیه انواع آب فعالیت دارد و شما می توانید برای خرید مواد ضد رسوب و مواد ضد عفونی کننده آب و سایر تجهیزات تصفیه آب به این شرکت مراجعه کنید تا بهترین و باکیفیت ترین مواد و وسایل را در اختیار شما قرار دهد. ما در این مقاله به روش های حذف آهن از آب می پردازیم.

مهم ترین روش های روش های حذف آهن از آب

نگه داشتن

از روش های حذف آهن از آب نگه داشتن است و به این ترتیب آهن اکسید می شود. این روش فقط برای تهیه آب آشامیدنی مناسب است. فقط باید مایع را در یک ظرف شیشه ای جمع کنید و منتظر بمانید تا رسوب به شکل زنگ زدگی در ته نشست شود. 2/3 بالای آب قابل شرب است. ناکارآمدی این روش این است که هنگام غرقابی، مقدار معینی رسوب می تواند وارد یک ظرف تمیز شود.

تهویه

روش حذف کوتر از آب به دو روش انجام می شود:

سر فشار این فرآیند شامل فشار دادن هوا با کمپرسور به داخل یک لیوان پر از آب است. پس از گذراندن فرآیند اکسیداسیون، مایع به تاسیسات فیلتراسیون (زغال چوب، مکانیکی، تبادل یونی) وارد می شود. خروجی یک منبع تمیز و مناسب برای مصرف است.

جریان آزاد. خفگی ادعا شده رخ می دهد. مایع از طریق یک قوطی اسپری (نازل) به یک مخزن بزرگ وارد می شود. در تماس با اکسیژن، آهن موجود در آب اکسید شده و رسوب می‌کند و باقی می‌ماند که از طریق فیلترها حذف شود.

روش تهویه مناسب ترین روش برای خانه ها پس از نصب فیلترهای حذف آهن است.

ازن

این فرایند از نظر فنی پیچیده تر از سایر روش های حذف آهن از آب است:

در یک تاسیسات ویژه هوای جو از تمامی ناخالصی ها و آلاینده ها پاک می شود.

این ماده به یک متمرکز کننده اکسیژن وارد می شود، جایی که این ماده به یک مخلوط گازی تبدیل می شود. محتوای اکسیژن در آن به 90-95٪ می رسد.

هوای تصفیه شده وارد مولد ازن می شود و در آنجا ماده مورد نیاز تشکیل می شود.

آب بسته به نوع هوادهی با ازن غنی می شود.

ازن برای مقاصد صنعتی گسترده استفاده می شود. تاسیسات خانگی بی اثر هستند، زیرا قادر به تولید مقدار لازم ازن برای تصفیه آب با کیفیت بالا نیستند. این به دلیل ایمنی مصرف کننده معمولی است. ازن یک گاز انفجاری است.

فرمولاسیون تبادل یونی

رزین خاصی در دستگاه بارگذاری می شود که باعث تبادل یون آهن با یون سدیم می شود. در عین حال، بارها با منگنز برخورد می کنند و آب را نرم می کنند. با این حال، سیستم های تبادل یونی همیشه مناسب نیستند. رزین فقط با آب سازگار می شود که میزان آهن آن از 3 میلی گرم در لیتر تجاوز نمی کند. اگر غلظت آهن بیشتر باشد، بار از عهده کار بر نمی آید و به سرعت از بین می رود.

دور ریختن رزین های تبادل یونی با زباله های خانگی ممنوع است.

اسمز معکوس

این روش تصفیه آهن آب به آب آشامیدنی یک خانه روستایی موثرترین است. گیاهان اسمز معکوس چندین مرحله پردازش مایع و اشباع اضافی آن با مواد معدنی در صورت لزوم هستند.

اصل تصفیه آب از آهن ساده است – مایع تحت فشار بالا از یک غشای ریزدانه عبور می کند که فقط به مولکول های آب اجازه عبور می دهد، اما نه یون های عناصر شیمیایی، آهک و نیترات ها. تمام زباله ها در اثر تگرگ به فاضلاب تخلیه می شود. این از گرفتگی غشاء جلوگیری می کند، اما همچنان نیاز به تمیز کردن منظم دارد.

سیستم های اسمز معکوس با مایعاتی سر و کار دارند که غلظت آهن در آنها از 15 میلی گرم در لیتر تجاوز نمی کند.

توصیه می شود یک واحد اسمز معکوس را از یک تامین کننده قابل مانند شرکت آبان شیمی پالایش خریداری کنید و نصب کلید در دست آن را با تعمیر و نگهداری بعدی سفارش دهید.

تطهیر

مرحله فیلتراسیون آب

از روش های حذف آهن از آب فیلتراسیون است. فیلترها می توانند آهن را از آب  خارج کنند اگر در حالت تعلیق – سه ظرفیتی باشد. توصیه می شود از فیلترهای اصلی قوی به عنوان تصفیه خانه استفاده کنید. این تجهیزاتی است که با آن فیلتراسیون چند سطحی انجام می شود. هر کارتریج فیلتر اصلی بار خاص خود را دارد – کربن، مش، غشاء. مزایای این روش حذف آهن:

هزینه قابل قبول وسایل؛

عملکرد خوب؛

نصب و نگهداری آسان که حتی یک مبتدی نیز می تواند از عهده آن برآید.

توصیه می شود فیلترهای شستشو را انتخاب کنید که می توان تعداد نامحدودی از آنها را با روش پردازش جریان یا با جایگزینی بار استفاده کرد. با این حال، می توانید یک گزینه ارزان قیمت با کارتریج قابل تعویض خریداری کنید – کوزه Aquaphor. قیمت آن از حدود 350 روبل تا 2000 متغیر است. یک کاست قابل تعویض به شما امکان می دهد غلظت آهن را برای 1-2 ماه (بسته به تعداد افرادی که در خانه زندگی می کنند) به طور جدی کاهش دهید.

فیلتراسیون کاتالیزوری

تعویق کاتالیستی آب یک ترکیب ویژه است که در آن Fe2 به حالت سه ظرفیتی اکسید می شود. اغلب برای این منظور از پرکننده های مخصوص استفاده می شود که بر پایه دی اکسید منگنز است. در چنین محیطی ذرات آهن اکسید شده و روی سطح گرانول ها رسوب می کنند. بار کاتالیزوری سپس شستشو داده می شود و تمام زباله ها به فاضلاب تخلیه می شوند.

این روش تمیز کردن دارای معایبی است:

راندمان پایین نسبت به آهن آلی، زیرا یک لایه ضخیم بر روی سطح محیط کاتالیزوری تشکیل می دهد. در نتیجه فرآیند تمیز کردن به صفر می رسد.

عدم کارایی زمانی که میزان آهن موجود در آب بیشتر از 15 میلی گرم در لیتر باشد.

علاوه بر این، وضعیت با وجود ناخالصی های منگنز در مایع تشدید می شود که به سختی از بین بردن آنها به موازات آهن است.

روش تمیز کردن الکتروشیمیایی

آب از یک کره مخصوص عبور می کند که در آن آند و کاتد بیشترین اهمیت را دارند. نتیجه الکترولیز مایع است. در نتیجه حجم محیط به قلیایی و اسیدی تقسیم می شود. ذخایر آهن

روش مشابهی برای حذف آهن در کارخانه ها و تصفیه خانه های فاضلاب صنعتی هنگام تصفیه حجم زیادی از آب استفاده می شود.

استفاده از معرف ها

مصرف بیش از حد در هنگام استفاده از معرف ها بسیار خطرناک است

این مواد باعث تحریک فرآیند اکسیداسیون آهن محلول در آب و تعلیق آن می شوند. موارد زیر به طور گسترده به عنوان معرف استفاده می شوند:

آب اکسیژنه

هیپوکلریت سدیم.

این روش اغلب در تصفیه خانه های فاضلاب صنعتی مورد استفاده قرار می گیرد، زیرا علاوه بر آن، چندین مخزن ته نشینی بزرگ برای تصفیه و فیلتر سیالات مورد نیاز است. و ارزان نیست.

خطر اصلی استفاده از معرف ها در زندگی روزمره، محاسبه نادرست دوز است که می تواند منجر به عواقب جدی شود.

فقط آب آماده برای نوشیدن مناسب است و برای بدن مفید است. لازم است یک فیلتر خوب برای حذف آهن در منطقه حومه شهر ساخته شود، حتی اگر قرار است در خانه اقامت فصلی باشد

چرا ناخالصی های آهن در آب خطرناک هستند؟

میزان بالای آهن موجود در آب بر سلامت انسان، خراب شدن لوازم خانگی و لوله کشی تأثیر منفی می گذارد.

اغلب، آهن در یک مایع در حالت دو ظرفیتی – حل شده و برای چشم انسان قابل مشاهده نیست. بدون اطلاع از غنی سازی آب با این عنصر، می توانید برای مدت طولانی از مایع فوق اشباع استفاده کنید که منجر به عواقب منفی برای سلامتی می شود:

نارسایی کلیه؛

اختلالات گوارشی.

مشکلات کبدی؛

بیماری قلبی

واکنش های پوستی آلرژیک.

اثر مضر بر روی سیستم عصبی.

شستشو با چنین آبی ناخوشایند و ناامن است.

برای لوازم خانگی، غلظت بالای آهن در آب به دلیل تشکیل خوردگی و رسوبات خطرناک است. لباس های شسته شده در نتیجه شستن در چنین مایعی رنگ زرد به دست می آورند.

آب غنی شده با آهن پس از 2 تا 3 ساعت بالا آمدن رنگ قرمز به خود می گیرد. این بدان معنی است که فرآیند اکسیداسیون دو ظرفیتی سپری شده است. در نتیجه ترکیب اکسیژن با یک عنصر شیمیایی، به شکل سه ظرفیتی تبدیل می شود و به شکل سوسپانسیون هایی در می آید که قبلاً در آب قابل تشخیص هستند.

علائم وجود آهن در آب

آب آهنی می توان با ویژگی های زیر شناسایی کرد:

مدتی پس از برداشتن آب، رنگ آن تغییر می کند.

لایه ای از رسوب قرمز در ته یک لیوان آب می ماند

مایع بوی آهن می دهد، بوی زنگ زدگی دارد.

طعم فلزی خاص در آب تازه و غذاهای پخته شده حس می شود.

لباس های سفید بعد از شستن قرمز می شوند.

جوشاندن یک رسوب زنگ زده ریز در ظروف آشپزی شما ایجاد می کند.

لازم است به موقع و به درستی ناخالصی های شیمیایی را از منبع چاه یک خانه خصوصی حذف کنید تا زمانی که مشکل آشکار شود.

میانگین آهن موجود در آب تنها 0.3 میلی گرم در لیتر است. غلظت بالای آن در حال حاضر تأثیر منفی بر بدن انسان دارد.برای اطلاعات بیشتر در مورد خارج کردن آهن از آب با کارشناسان ما در شرکت آبان شیمی پالایش تماس حاصل فرمایید تا شما را به طور کامل راهنمایی کنند.

حذف آهن آب شهری

اگر چه وجود آهن و منگنز جزء عناصر کانی و مهم در طبیعت به حساب می آیند و برای اکوسیستم بسیار مفید و حیاتی هستند، اما با توجه به مشکلاتی که برای تاسیسات و لوله کشی های شهری به وجود می ‌آورند، بایستی توسط یکی از روش های زیر حذف شوند یا به حداقل رسانده شوند:

• به وسیله هوادهی
• با ازن ژنراتور یا دستگاه تزریق گاز ازن
• با کمک سختی گیر های رزینی
• محلول پلی فسفات
• با کربن کاتالیزور
• اکسیداسیون و فیلتراسیون
• فیلتر های اکسیدکننده

خوب است بدانید که در میان روش های فوق حذف آهن آب شهری به ویژه با کمک رزین های کاتیونی رایج تر است. مکانیسم حذف آهن آب شهری توسط رزین کاتیونی به این صورت است که هر گاه این دو عنصر از بستر رزین عبور می‌ کنند یون های سدیم با آهن و منگنز در آب جایگزین می ‌شوند. در واقع این دو عنصر به سدیم تبدیل می ‌شوند و از طریق لوله خروجی سیستم سختی گیر رزینی به اصطلاح بک واش می شوند. در آخر به فاضلاب یا محیط دفع مناسب انتقال داده می‌ شوند.

نکته مهم آن است که حتماً برای حذف آهن آب شهری و قبل از آن که آب را مستقیم به داخل بستر رزین سختی گیر هدایت کنید، از فیلتراسیون مناسب و به ویژه از فیلتر های کربنی استفاده کنید. زیرا وجود کلر باعث رسوب کردن آهن و منگنز بر روی سطح رزین ‌شده و پس از مدت کوتاهی به آن آسیب خواهد‌ رساند.

حذف آهن آب چاه

آهن یکی از مواد معدنی فراوان در لایه های زمین است. در نتیجه، مقادیر زیادی آهن در آب‌ های زیر زمینی و چاه ها وجود دارد که باعث رشد باکتری های آهن در آب چاه نیز می شود. این باکتری ها می توانند اکسیژن داخل آب را با آهن، منگنز یا سایر مواد مغذی موجود در آب ترکیب کرده و لجن باتلاقی را تولید کنند.

این پسماند لجن، باکتری ها را به لوله ها، پمپ ها و تجهیزات لوله کشی می چسباند و موجب طعم و بوی بد آب، گرفتگی و خوردگی لوله ها و وسایل لوله کشی می گردد.

بنابراین در صورتی که آب آشامیدنی مصرفی شما از یک چاه خصوصی تامین می شود، احتمالاً با مشکل وجود آهن در آب مواجه هستید و بایستی برای حذف آهن آب چاه خود چاره ای بیاندیشید.

حذف آهن آب چاه می تواند مشکلاتی از قبیل بی مزه بودن قهوه های ساخته شده در منزل شما تا وجود رگه های نارنجی روشن در سرویس بهداشتی و وان حمام شما را بر طرف کند.

البته لازم به توضیح است که آهن و منگنز در چاه های با عمق بالا بیشتر دیده می شود. به این دلیل که در این چاه ها، مدت زمان بیشتری آب با سنگ های حاوی آهن تماس پیدا می کند.

 در بسیاری از مواقع، میزانی از آهن و منگنز در آب آشامیدنی وجود دارد. میزان بیش از حد آن ها باعث به وجود آمدن طعم فلزی و همین طور ایجاد لکه می شود. لکه های نارنجی- قهوه ای ناشی از وجود آهن در آب هستند و لکه های سیاه ناشی از وجود منگنز در آن آب هستند.

فیلتر حذف آهن

منگنز و آهن معمولاً به دو صورت نامحلول و محلول در آب وجود دارند. آهن نامحلول در آب را می توان توسط فیلتر های شنی قابل بک واش یا همان فیلتر حذف آهن به سادگی جدا کرد. مشکل اصلی، آهن و منگنز محلول در آب است که لازم است ابتدا با اکسیداسیون این مواد آن ها به حالت نامحلول درآورد و سپس با فیلتر حذف آهن از آب جدا کرد.

به بیانی دیگر فیلتر حذف آهن فقط آهن فرو یا آهن محلول در آب را حذف می کند. از طرفی چون آهن فریک این نوع فیلتر را مسدود می کند، نمی توان از آن برای تصفیه این روش استفاده کرد.

فیلتر حذف آهن شبیه سختی گیر های آب است. اما بستر آن‌ از شن سبز یا منگنز طبیعی یا مصنوعی تشکیل شده است. دی ‌اکسید منگنز باعث اکسید شدن آهن و منگنز می ‌شود. سپس ذرات اکسید شده در قسمت‌ های پایین ‌تر بستر، جداسازی می‌ شوند.

اغلب این فیلتر ها قادر هستند 75 تا 90 درصد آهن با غلظت 10 تا 15 میلی‌گرم در لیتر را تصفیه کنند. بستر این فیلتر ها باید به ‌صورت مرتب تحت شست و شوی معکوس قرار گیرد تا ذرات آهن جمع شده در آن ‌ها از فیلتر خارج شود.

برای شست و شوی معکوس لازم است که شدت جریان بیش از دو برابر شدت جریان سرویس‌ دهی باشد. شن سبز کارکرده و فرسوده باید با افزودن پرمنگنات پتاسیم احیا شود.

آب اسیدی با pH کمتر از 6.8 منگنز را از روی شن سبز جدا نموده و باعث کاهش ظرفیت تبادل اکسیژن می ‌گردد. بنابراین خنثی‌ نمودن آب بسیار ضروری است. به علاوه لجن تولید شده توسط باکتری آهن نیز ممکن است باعث انسداد فیلتر شود.

از بین بردن زردی آب چاه

جالب است بدانید که با توجه به استاندارد آب آشامیدنی آهن و منگنز خطری برای سلامتی انسان ندارند. تنها طعم تلخ فلزی و ایجاد لکه مشکلاتی این نوع آب ها هستند. طبق استاندارد بین المللی مقدار آهن موجود در آب ازppm  0.3 نباید بیشتر باشد.

اگر مقدار آهن موجود در آب از  ppm 2 کمتر باشد استفاده از روش سختی گیر رزینی مقرون به صرفه نمی ‌باشد. در عوض می توان در این شرایط یا برای از بین بردن زردی آب چاه از روش اضافه کردن پلی فسفات بهره برد.  در این روش فسفات به وسیله پمپ به داخل آب تزریق می‌ شود.

البته باید در مقدار تزریقی فسفات به آب باید دقت لازم را به خرج داد. زیرا در صورت تزریق اضافی این ماده به آب افزایش لزجت آب را خواهید داشت و حتی باعث ایجاد مشکلاتی در بدن انسان ها نظیر اسهال می شود. بنابراین روش چندان جالبی به نظر نمی آید.

روش دیگر برای از بین بردن زردی آب چاه اکسیداسیون و فیلتراسیون است. اگر میزان آهن و منگنز موجود در آب بیشتر از ppm 10 باشد، بهترین روش برای حذف آهن از آب ابتدا اکسیدکردن و سپس فیلتر کردن آن است. در این روش با تزریق یک ماده شیمیایی در آب سبب اکسید شدن آهن و منگنز موجود در آب می شوند. سپس با فیلتراسیون فیزیکی آهن و منگنز اکسید شده از آب را جدا می کنند.

از جمله موادی که برای اکسید کردن آهن به آب تزریق می ‌کنند، پرمنگنات پتاسیم، کلر و پروکسید هیدروژن است.

شوک کلر زنی

در این روش، تحت تاثیر روش شوک کلرزنی غلظت زیاد کلر را برای ضدعفونی کردن آب در نظر می‌گیرید. معمولاً حدود ۲۰۰ پی پی ام کلر برای ضدعفونی آب مورد نیاز است. از کلر برای ضدعفونی سیستم‌های آبی استفاده می‌کنند و برای از بین بردن بسیاری از باکتری‌ها تاثیر بسیار فراوانی دارد. چه بسا اینکه تمامی کپک، ویروس، قارچ و جلبرگ‌ها را نیز از بین می‌برد و مانع از رشد آنها می‌شود.

همچنین کلر باکتری‌های آهن و گوگرد را نیز حذف کرده و در برابر آنها مقاوم است. باکتری‌های آهن شامل همان آهن حل شده در آب می‌باشد که با کلر زنی می‌توان آن را از بین برد. البته برای حذف باکتری‌های آهن باید غلظت کلر حدود ۵۰۰ پی پی ام باشد تا به صورت کامل آب تصفیه شود. مدت زمان شوک زنی و شستشوی آب حدود دو یا سه بار در سال است.

از روش شوک زنی برای از بین بردن زردی آب چاه ۳ بار در سال می‌توانید استفاده کنید. عملکرد کلر به سرعت جریان آب نیز بستگی دارد چرا که باعث افزایش یا کاهش پمپاژ آن به داخل کل آب چاه می‌شود.